بازگشت به طبقات پایین هرم مازلو-مسکن(قسمت اول)

سلام؛ من مهدی هستم و این سومین قسمت از پرسه زنی من در بازاره. در این خبرنامه سعی میکنم نگاهی هدفمند به اخبار و اطلاعات اقتصادی داشته باشم و بتونم از کنار هم قرار دادن اونها به تصویری سودآور برای معاملاتم در بازار(معمولن بازار سهام) برسم.

این پست کمی طولانی شده (احتمالن مثل خیلی از پستهایی که در آینده منتشر خواهم کرد)، بنابراین توصیه میکنم اون رو در مرورگر خودتون ببینید(روی لینک view this email in your browser که بالای ایمیلتون ظاهر شده کلیک کنید و یا به آدرس اصلی خبرنامه(لینک) برید و پست رو اونجا ببینید). اگر هم تا به حال مشترک خبرنامه نشدید، حتمن بشید!

اگر توضیحات صوتی این هفته رو نشنیدید، توصیه میکنم از اونجا شروع کنید. اونجا توضیح میدم که چرا این عنوان رو برای این قسمت از هفته ­­نامه انتخاب کردم. بدون شک من قسمتهای دیگه ای رو هم زیر همین عنوان «رویکرد دوباره به طبقات پایین هرم مازلو» خواهم نوشت.

و اما خبرهای این هفته:

• اگر خبرنامه هفته گذشته رو خونده باشین(لینک)، حتمن یادتونه که من توضیح دادم که چرا فکر میکنم شرکتهای بایوتک در وضعیت جالبی هستن و موقعیت سرمایه گذار بسیار خاصی رو جلوی ما میذارن. در طول هفته تحلیلهای مشابه دیگه‌ای بیرون اومد که تا حد زیادی چیزی که من فکر میکردم رو تایید کرد. از جمله این یادداشت از Market Watch (لینک) که توش توضیح میده چرا شرکتهای بایوتک در وضعیتی مشابه شرکتهای انرژی در سال 2020 هستند: آماده پرواز!

  من با تمام نکات مطرح شده در گزارش موافقم و البته گزارش در انتها چند سهام مجزا برای سرمایه گذاری معرفی میکنه که من با اونها موافق نیستم لزومن، نه به این دلیل که باهاشون مخالفم، بلکه چون بررسیشون نکردم و در هفته نامه شماره قبل هم توضیح دادم که چرا ترجیح میدم یک سبد از این سهام رو انتخاب کنم و نه چند سهام مجزا. ولی اگر اصرار دارید به ایده های مجزا فکر کنید جالبه بدونید گلدمن سکس هم حسابی داره به این بخش فکر میکنه این یادداشت (لینک) رو بخونید و ببینید این بانک سرمایه گذاری کدوم سهام رو در این صنعت جذاب میبینه.

• در گفتگوی هفتگی این هفته در کلابهاوس درباره ملوین کپیتال گفتم و بسته شدن این هج فاند مشهور که احتمالن اونو از درگیر شدن با ماجرای شورت کردن گیم استاپ به خاطر دارید. بستن این هج فاند بعد از زیانهای هنگفتی که در چند ماه اخیر متحمل شده، سرمایه گذاران این هج فاند رو حسابی برافروخته کرده و احساس می کنن مدیر این هج فاند بعد از اینکه پولشونو به باد داده بدون اینکه تلاشی برای جبران زیان اونها بکنه راحت ترین راه رو انتخاب کرده(لینک و لینک).

  

• یک رشته مشخص که امیدوارم بهش توجه کنید(و شاید بعدن موضوع اصلی یکی از شماره های هفته نامه باشه) سیاست چین برای دمیدن زندگی مجدد در بازار و اقتصادشه. چین که با سختگیریهای عجیب و غریب درباره شرکتهای تکنولوژیش حسابی اونها رو زیر فشار گذاشته بود، به همین بسنده نکرده بود و در مقابل درخواست به جای کمیسیون بورس و اوراق بهادر آمریکا، SEC، برای افشای اطلاعات مربوط به حسابرسی شرکتهای چینی که در بورسهای آمریکایی معامله میشن هم مقاومت کرد و این باعث شد که آمریکا صحبت از اخراج این شرکتها از بورسهای آمریکا بکنه و قیمت سهام این شرکتها رو ته چاه فرستاد! به جز همه اینها اقدامات اخیر دولت چین برای ایجاد «شهربندان»های طولانی در شانگهای، اونهم وقتی بقیه کشورها دارن به بازگشایی کامل میرسن فشار بر اقتصاد و مردم چین رو دوچندان کرده، چیزی که ازش با عنوان Zero COVID Policy نام برده میشه.

  

  حالا با نزدیک شدن کنگره حزب کمونیست چین، ظاهرن رییس جمهور این کشور که نارضایتی‌ها رو حتا درون حزب حاکم حس میکنه و از طرفی احتمالن میخواد آماده رویارویی با آمریکا در مورد تایوان بشه، مجبوره اوضاع داخلی رو کمی بهبود بده وگرنه انتظار فشارهای داخلی از طرف مردم و حتا مقامات رده بالای حزب رو باید داشته باشه. به همین دلیل «ناگهان» دولت چین مهربان شده شروع به اقداماتی برای تزریق امید و کمکهای اقتصادی به بازار چین کرده. این مجموعه خبرها رو توصیه میکنم با این نگاه و از این دریچه که توصیف کردم بخونید:

  لینک اول، لینک دوم، لینک سوم، لینک چهارم، لینک پنجم

  

• هر ماه BofA یا بانک آمریکا، از حدود 300 مدیر صندوق که مجموعن سرمایه ای در حدود 872 میلیارد دلار رو مدیریت میکنن یک نظرسنجی انجام میده و ازشون طی سوالات مختلفی دیدگاهشون به بازار، آینده بازار، ریسکهای موجود و نوع پوزیشن گیری فعلی و آتی‌شون با توجه به دیدگاهشون رو جویا میشه. این یکی از بهترین و جالبترین گزارشهاییه که من هر ماه منتظر خوندنش هستم. این ماه خلاصه ای از این گزارش رو در یک رشته توییت در حساب توییتری خودم منتشر کردم که میتونید مجموعه اش رو در این لینک بخونید. همینطور در گفتگوی هفتگی این هفته در کلابهاوس توضیح دادم که چرا یکی از نمودارهای این مجموعه مهمترین چیزیه که من همیشه بهش نگاه میکنم. اون گفتگو رو هم میتونید در قسمت جدید پادکست بشنوید.

  

در ادامه صحبتهای هفته پیش درباره اینکه آیا دوران تورمی فعلی با سیاستهای انقباضی فدرال رزرو به رکود ختم میشه یا نه خیلی از نگاهها به بازار مسکنه. صنعت و بازاری که باعث رکود بزرگ سال 2009 بعد از بحران مالی شد و اصلن اگه خاطرتون باشه بحران مالی بابت سفته ­بازی و قمار بر سر این بخش از بازار بود که راه افتاد.

هفته گذشته گزارش NAR(National Association of Realtors) (لینک انجمن، لینک گزارش، لینک خلاصه گزارش) در مورد وضعیت مسکن در ماه گذشته آمریکا، که از نظر من معتبرترین آمار و ارقام مربوط به این بخشه منتشر شد.

همونطور که میبینید در تصویر بالا قیمت میانه مسکن در آمریکا از میزان مشابه سال قبل 14.8% بالاتر رفته. این درحالیه که تعداد خانه‌های فروخته شده پایین اومده. توصیه میکنم گزارش و اطلاعات تکمیلی اون رو بخونید، چرا که تصویر بسیار جالبی از وضعیت مسکن در آمریکا میده. اگر یادتون بیاد در زمان کرونا و آغاز دورکاری، خیلی از کارمندان که نیازی نمی‌دیدن در دفتر کار شرکتشون حاضر شن به این فکر افتادن که از مراکز شهرها که در اونها زندگی میکردن برای نزدیکی به محل کارشون دور بشن، چرا که میتونستن در منطقه مورد علاقه خودشون زندگی کنن و همچنان به کارشون ادامه بدن.

این روند با حمایت شرکتها و مخصوصن شرکتهای تکنولوژی تقویت شد تا جایی که اونها گفتن که باید به این روند دورکاری به عنوان فرصتی بزرگ برای صرفه جویی در هزینه ها و افزایش رضایت کارکنان نگاه کرد و اصولن دایمی کرد اونو. ادعاهایی که از نظر من حسابی گزاف بود و کم کم این شرکتها در بلندپروازی اولیه اشون تجدید نظر کردن. بگذریم… یکی از تبعات این دورکاری تخصیص بخشی از فضای خونه به دفتر کار بود. ماههای اول دورکاری این فضا بخشی از اتاق خواب یا زیرزمین خونه ها بود ولی کم کم مشخص شد که کارکنان دورکار نیاز به فضای بزرگتری دارن، این بود که کارکنان که میدیدن نرخ بهره بسیار پایین و در حد صفره و میتونن با یک وام مسکن طولانی مدت(از این نظر که نرخ بهره وام در آمریکا میتونه برای کل مدت 25 یا 30 ساله «قفل» بشه بازار آمریکا با کانادا متفاوته) خونه بزرگتری بخرن شروع کردن به جستجوی خونه های بزرگتر

در کنار این «مهاجرت» نیروی کار اتفاق دیگه ای هم در حال افتادن بود: بعد از ایجاد محدودیت‌ها و اجبارهایی که ایالتها (اغلب دموکرات) در اجبار برای پوشیدن ماسک، واکسیناسیون، شهربندان و … ایجاد کردن، نارضایتی‌هایی که خیلی از آمریکاییها از زندگی در این ایالتهای دموکرات (که به طرز جالبی نرخهای مالیاتی نسبتن بالاتری هم داشتن) با چاشنی نارضایتی‌هایی اجتماعی دیگه باعث شد یک موج دیگه ای از مهاجرت هم رخ بده: مهاجرت با انگیزه های اجتماعی. مقصد این موج مجزای مهاجرت ایالتهایی مثل تکزاس، فلوریدا و کارولینای شمالی و جنوبی بود.

بروز این نوع مهاجرت اونقدر جالبه که شما میتونید این رو در آمار و ارقام ببینید: 10 ایالت با بالاترین و 10 ایالت با پایینترین میزان مهاجرت به عنوان مقصد مهاجرتی رو در این جدول میبینید. ایالتهای قرمز جمهریخواهند و ایالتهای آبی دموکرات. بامزه است نه؟!

این جدول برای من (و امیدوارم برای شما) در آینده بسیار راهگشاست. اینکه کدوم «منطقه» در آمریکا بیشتر مقصد مهاجرت قرار گرفته: بله! جنوب! بدیهیه که چرا این جدول مهمه؟ بله! چون اون منطقه «تقاضا» برای مسکن بالاتره و احتمال ناکافی بودن «عرضه» بیشتر خواهد شد پس احتمالن باعث رشد بیشتر قیمتها هم خواهد شد.

و البته این فقط یک «حدس» نیست و گزارش اخیر NAR هم اون رو تایید میکنه (گفتم که گزارش رو بخونید…!)

همه اینا بسیار خوب و گل‌منگلی، ولی سقوط بازار و بحران ایجاد شده در بخش مسکن چنان در ناخودآگاه سرمایه گذاران آمریکایی تاثیر دهشتناکی گذاشته که همچنان سرمایه گذاری در مسکن رو مترادف شرط‌بندیهای بی مبالات میدونن که لاجرم با سقوط و از بین رفتن سرمایه همراهه. اونهاییشون که کمی غیراحساسی تر به موضوع نگاه میکنن به ما یادآور میشن که مسکن از بخشها و صنایع چرخه ای و cyclical اه و این یعنی همواره با فراز و فرودها یا چرخه های Boom/Bust همراهه و حالا که قیمتها اینقدر بالا رفته باید منتظر پایین اومدن قیمتها باشیم، چه در مورد خود املاک و چه در مورد شرکتهای مسکن ساز.

اصولن اگر به سهام شرکتهای مسکن ساز نگاه کنید ممکنه با خودتون فکر کنید این پایین اومدن همین حالا هم شروع شده. کافیه یه نگاه به نمودار سهام شرکتهای با مارکت کپ بالای 2 میلیارد دلار در بخش ساخت و ساز مسکونی بندازید: شباهت این نمودارها با کاریکاتور بالا ستودنیه!

یا بازدهی 6 ماهه اشونو در نظر بگیرید: خونین و مالین!

ولی این همه ماجرا نیست. اصولن هیچوقت «این همه ماجرا نیست». هنر من و شما به عنوان یک سرمایه‌گذار اینه که وقتی همه به چپ نگاه میکنن، من و شما به راست نگاه کنیم. وقتی همه به توپ نگاه می کنن، من و شما به جایی که توپ قراره اونجا باشه نگاه کنیم.

در شماره بعد بیشتر توضیح میدم که چرا من فکر میکنم «این همه ماجرا نیست» و من و شما باید به کجا نگاه کنیم تا فرصتها رو ببینیم!