سلام
تو این شماره میخوام در مورد شرکتی صحبت کنم که تو سالهای اخیر سعی کرده تمرکز بیزینس رو تا جایی که میتونه ببره سمت حوزهای با درامد تکرار شونده و خب چه حوزهای بهتر از مدیریت پسماند برای این کار! این شرکت ۱۰ سال پیش فقط ۴۰٪ درامدش از این حوزه بود و الان به ۸۰٪ رسیده. تو همین مدت، EBITDA شرکت بیشتر از ۲.۵ برابر شده. البته یه کار هوشمندانهای که اخیرا انجام دادن این بوده که شروع کردند روایت مربوط به بیزینس و نحوه گزارشدهی نتایج مالیشون رو عوض کردند تا بیشتر خودشون رو به عنوان یک شرکت مدیریت آلودگی به سرمایهگذاران معرفی کنند.
دو موردی که برا من سکتور مدیریت آلودگی رو جذاب میکنه، ایناس:
۱. خصوصا تو امریکای شمالی، پروسه مجوز گرفتن برا ساخت لندفیل یا تاسیسات مرتبط دیگه بسیار پیچیده، وقتگیر و پرهزینس. ضمن اینکه خیلی از جاها مثل آنتاریو، اصلا امکان گرفتن مجوز برا احداث لندفیل تو یه منطقه جدید وجود نداره و صرفا اجازه گسترش لندفیلهای موجود رو میدن. علاوه بر این، نیاز به سرمایهگذاری و تخصص بالا برای ورود بهش هست و به همین سادگی نیست که شرکت جدیدی بتونه وارد این حوزه بشه.
۲. بازگشت سرمایه خوب و قابل پیشبینی داره و شرکتهای این حوزه توانایی بالا بردن قیمتهاشون با تورم و حتی بیشتر از اون رو دارن. البته نحوه مدیریت و تخصص هم مهمه و اینجوری نیست که هر شرکتی که تو این حوزه وارد میشه بتونه درامد خوبی داشته باشه.
تو قسمت ویژه بیشتر در مورد شرکت و علت جذاب بودنش برا من توضیح دادم.